vrijdag 14 oktober 2011

zieltjes

Ik begrijp steeds minder van de kerk.. van wat 'kerk' is en wat niet..
Zelf zoek ik voorzichtig de weg van mijn hoofd naar mijn hart. Van harte gelovige, hoewel met horten en stoten, weerstand, twijfel.. maar toch - ik oefen de houding van me toevertrouwen. Me toevertrouwen aan de onvanzelfsprekendheid van Iemand die me draagt, aan het onbekende van Iemand die me vinden wil misschien, me iets geven wil.. Als de discipline me niet in de steek laat tenminste, en ik weer in de oude gewoonte van doorhollen verval in plaats van de tijd te nemen om stil te zijn, letterlijk op de knieën.
De traditie is de bedding waarin mijn verlangen om te geloven kan stromen. Verhalen, beelden, begrippen van eeuwen oud of nieuwer.. De traditie van de kerk.. een kerk die een traditie heeft van 'zieltjes winnen'. Gaat het er om dat we mensen winnen voor het verhaal van geloof, hoop en liefde zoals dat in de Bijbel te vinden is?
Hoezeer dat verhaal ook mijn eigen voedingsbodem is, toch blijk ik 'ongeneeslijk relativerend'.

Ik volg Kuitert niet die – als ik het goed begrijp – vertelt dat we niet hoeven te geloven in transcendentie. Ik wil juist zo graag geloven .. me verwonderen, het verlangen aan laten wakkeren en het vertrouwen voeden. Boven mezelf uitgeheven worden..  En ik voel me geroepen om daar ruimte voor te maken, plek voor te creëren, op wat voor manier dan ook. Op zondagmorgen, op internet, middenin het dorp.. stilte en gesprek, een gedicht of een lied, gebed en een arm om de schouder. Dat is mijn missie.
Maar wat heeft dat met de kerk te maken? Daar kom ik niet goed uit. Wil ik het verhaal van de traditie uitdragen? Ik wil het wel vertellen, maar niet aan de man (of vrouw brengen). Die behoefte, die bevlogenheid ontglipt me meer en meer. Het gesprek is me genoeg. Als er ruimte komt om te praten over  verwondering en vertrouwen, en als ik daar een klein beetje aan heb kunnen meewerken, dan is het mij genoeg. Is dat ook genoeg?
Is het niet mijn taak als predikant om de ziel van de ander te raken met de boodschap van geloof, hoop en liefde zoals die in Jezus belichaamd is, en neergeschreven in de Bijbel? Is het niet de bedoeling om mensen lokken tot betrokkenheid bij de kerk, die groep mensen die Jezus volgen wil? Ik weet het niet.. Zieltjes winnen kan ik niet, dat moet God zelf doen..

1 opmerking: